جنگل کوچک

یکی از خوبی‌های نصف شب وقتی که شهر خلوت و ساکته اینه که می‌تونی چراغ اتاقی که مال تو نیست رو خاموش کنی، پرده رو کنار بزنی، صندلی رو بذاری کنار پنجره، چهار زانو بشینی روش، دستات رو بذاری زیر چونه ات، به هر چیزی که بیرون پنجره است زل بزنی و بدون اینکه دیده بشی اشک بریزی...
منتها یه شرط داره! باید بیصدا اشک ریختن رو بلد باشی...